maandag 25 september 2017

Sarzana - Avenza 17 km

Vanochtend lekker uitgeslapen. Er staat een korte etappe op het programma. Mijn been lijkt redelijk hersteld, tenminste totdat ik mijn schoenen aan doe. Dat doet toch nog wel aardig zeer. Het lijkt alsof de druk van mijn schoen het verergert. Eerst maar eens een stukje lopen, misschien trekt het weg.

De route gaat de stad uit en omhoog naar het fort dat daar ligt. Het is geen hoge en ook geen moeilijke klim. Daarna gaat het over asfaltwegen door buitenwijken van stadjes. Niet heel erg vervelend, maar ook niet heel spannend. De bewegwijzering geeft soms meerdere opties aan, die niet altijd overeenkomen met mijn gids of GPS- route. Erg verwarrend. 

Het lopen doet echt pijn. Ondanks dat het geen zware of moeilijke route is. Ik neem een paracetamol in en dat helpt wel iets. Ik kan nu in ieder geval redelijk doorlopen. Ik kom langs een archeologische site van een oud Romeins dorp/ stad, helaas dicht op maandag. Ik loop dus maar door en ben eigenlijk al vrij snel in Avenza. Dat krijg je als het maar 17 km is en geen moeilijke route.

Aangekomen bij het hostel staat op de deur dat het om half vier open gaat. Het is nu half twee. Ik ga dus maar op een bankje bij het pleintje zitten en bereid me voor op twee uur wachten. Ik twijfel nog even of ik door moet lopen naar de volgende plek, maar dat is nog zeker tien km verder. Dan komt er iemand naar me toe die vraagt of ik in het hostel wil slapen. Het is de beheerder van het hostel, en hij wil me wel alvast binnen laten. Nu hoef ik niet meer te twijfelen en kan ik mijn been rust geven. Ik krijg een kamer aan het pleintje bij de kerk met vier bedden. Tot nog toe ben ik hier de enige. Er is nog een andere ruimte, maar ik weet niet of daar iemand is. Ik vermaak me dus al de hele middag met wat hangen en lezen op het pleintje. Eerst was er een uitvaartdienst in de kerk, nu zijn het vooral moeders met spelende kinderen die hier zitten.  En ik dus 😁

Morgen heb ik maar weer een korte etappe ingepland, tenzij het onderweg ineens heel goed gaat. Blijkbaar had ik een vooruitziende blik, want bij het plannen had ik me een dag verteld, waardoor ik nu een dag 'over' heb. Ik kan dus nog een dagje rustig aan doen!



Einde

Aan alles komt een eind. Zo ook aan jaren lopen naar Rome! En wat doe je dan op zo’n laatste dag in Rome. Nou, lopen! Niet echt natuurlijk, ...