woensdag 27 september 2017

Massa - Camaiore 26 km

Ik vertrek bijtijds, want vandaag is weer een 'volledige' wandeldag. Mijn been is nog niet over. Het is nog ongeveer hetzelfde als gisteren, maar wel goed mee te lopen. De route gaat het eerste deel langs een drukke weg, maar gelukkig over voetpaden. Dan klimt het weer omhoog om de bergen te volgen. Opnieuw mooie uitzichten over de laagvlakte tussen de Apennijnen en de zee. Als ik even uitrust om bij te komen en wat te eten, komen ineens de Australiërs aanlopen. Dat kan natuurlijk, want ik heb twee korte dagen gelopen en we zouden tegelijk aankomen in Lucca. Dat was dus weer even leuk. We passeren elkaar vandaag een paar keer.

Na de bergen loopt de route door kleine plaatsjes in het dal. Langs mooie huizen met tuinen met olijfboomgaarden. De wegen zijn rustig en het is heerlijk weer. Het loopt dus eigenlijk best lekker. Vlak voor de grotere stad Pietrasanta moet toch nog even het industriegebied worden bedwongen. Gelukkig bestaat de industrie hier ook voornamelijk uit het bewerken van marmer, en vind ik de werkplaatsen interessant om te bekijken. Ik vraag me af waar al dat marmer vandaan komt. En of het niet een keer op is, zoveel staat er?!

In Pietrasanta lunch ik samen met de Australiërs. Daarna lopen we afzonderlijk weer verder. De route verlaat de asfaltweg, en duikt ineens een smal zijpaadje in. Vervolgens lijk ik ineens in het bamboewoud in Azië terecht gekomen. Compleet met gammele golfplatenhuisjes met kippen en schapen! Er zit hier ergens een 'natuurlijke leefgemeenschap', misschien heeft het daar iets mee te maken. Het is fijn weer even door het bos te lopen, maar mijn been heeft toch nog liever het vlakke asfalt. De afdaling door het bos gaat dan ook langzaam en is af en toe pijnlijk. Na 15 km begon mijn been toch al weer meer last te geven, maar het lopen gaat nog steeds wel. Het is morgen nog een dag. Die kom ik ook wel door!

Aangekomen in Camaiore belooft een bordje langs de route gratis wijn en hapjes aan pelgrims, alleen zijn ze vandaag dicht 😕 Dan maar op zoek naar het hostel. Ik vind onderweg eerst een gelateria, en vind dat ik wel een ijsje heb verdiend. Daarna toch maar door naar het hostel. Het hostel is weer naast de kerk en ziet er netjes en modern uit.

Het is nog bijtijds dus hoop ik nog de musea in de stad te kunnen bekijken. Helaas zijn ze dicht vandaag of in ieder geval vanmiddag. Dan maar weer een rondje langs de kerken! Ik kom de Australiërs weer tegen (het is niet een erg grote stad) en we drinken wat samen. Een Nederlandse die al 15 jaar in de bergen in Italië heeft geleefd komt even bij ons zitten. We kletsen totdat ik naar mijn reservering in het restaurant moet.

In het hostel is inmiddels nog een pelgrim aangekomen. Een Italiaan die op de fiets is. Hij gaat ook naar het restaurant, dus besluiten we samen te gaan. Zo kom je dus dagen niemand tegen en zo zit je de hele avond met eigenlijk allemaal wildvreemden te kletsen. Het heeft allebei wel wat! Nu lekker slapen. Morgen is toch echt de laatste wandeldag.



Einde

Aan alles komt een eind. Zo ook aan jaren lopen naar Rome! En wat doe je dan op zo’n laatste dag in Rome. Nou, lopen! Niet echt natuurlijk, ...