donderdag 28 september 2017

Camaiore -Lucca 23 km

De laatste dag lopen. Het geeft toch weer een dubbel gevoel. Aan de ene kant is het wel weer genoeg, aan de andere kant ben ik nu zo dichtbij en wil ik gewoon doorlopen. Maar eerst vandaag nog. De dag begint veelbelovend met een mooi stuk langs de bosrand in de nog frisse ochtendlucht. Al snel volgt er toch nog een klim omhoog, vanaf waar ik een mooi uitzicht heb over waar ik de afgelopen dagen heb gelopen. Ik ben geen klimmer. Ik vind een berg oplopen eigenlijk alleen leuk als je wordt beloond met een mooi uitzicht of je echt naar de andere kant van de berg moet. Deze klim heeft gelukkig beide. En het is ook niet zo hoog, dus goed te doen. 

Boven aangekomen drink ik eerst koffie in het restaurantje daar. Ik heb zo het vermoeden dat ik onderweg niet veel meer ga tegenkomen! Dan volgt een lang en vervelend stuk langs een drukke weg. Onderweg haalt de Italiaan uit het hostel van vannacht me nog in. We spreken in Lucca af, want hij gaat vandaag ook tot daar.

Na het lange stuk over de weg volgt weer een klim omhoog. Dan loop ik even prachtig door de heuvels met kleine dorpjes en olijfboomgaarden. Het is heerlijk totdat het pad redelijk steil omlaag gaat. Dat vindt mijn been nog steeds niet fijn, dus heel langzaam ga ik omlaag. Ik ben blij dat ik mijn stok heb, die komt hier weer goed van pas. Helaas volgt na de afdaling een stuk langs een net te drukke weg zonder vluchtstrook. Er kunnen net twee auto's passeren zo smal is het, maar de auto's rijden als gekken. Ik loop veel te lang naar mijn zin langs deze weg, en ben dan ook aardig chagarijnig geworden. Misschien volgend jaar ook de alternatieve routes eens wat beter bestuderen. Helaas is op de kaart vaak lastig te zien of een weg druk is of niet. Ik denk wel dat dit soort wegen een behoorlijke stempel op deze vakantie hebben gedrukt. Het waren er net te veel. Maar mogelijk ben ik de afgelopen jaren 'verwend' door de routes van de GR. Vaak is het de keuze tussen mooi, maar langer  lopen of korter, maar dan minder prettig. Voor vandaag, zo op de laatste dag is het erg jammer. Het laatste stuk over een fiets/voetpad langs het water kan het ook niet meer goed maken. Ik blijf een beetje met een onbevredigd gevoel zitten.

In Lucca aangekomen heb ik snel mijn hotel gevonden. Na de douche ga ik het centrum bekijken. Morgen heb ik alle tijd, dus het is vooral sfeer proeven. Ik zit op het grote plein een ijsje te eten in de zon en naar de straatartiest te luisteren als ik een berichtje krijg van de Italiaan van gisteren. Hij blijkt op hetzelfde plein te zitten, dus we spreken af. Er is deze dagen een wijnproeverij aan het plein, dus dat gaan we doen! Het wordt nog gezellig en na de proeverij gaan we ook maar gelijk wat eten. Morgen rijdt hij verder naar Rome, waar hij ook woont. Na het eten nemen we dus afscheid.

Het voelt wel vreemd dat ik morgen niet ga lopen. Ik zal straks ook wel wat ontwenningsverschijnselen krijgen denk ik. Vier weken elke dag lopen doet wel iets met je. Het wordt een soort verslaving. Maar morgen eerst nog een dagje genieten van het mooie weer hier en van nog een dag vrij!



Einde

Aan alles komt een eind. Zo ook aan jaren lopen naar Rome! En wat doe je dan op zo’n laatste dag in Rome. Nou, lopen! Niet echt natuurlijk, ...