Prachtige dag

Ik ben vroeg wakker, maar hoef er nog niet direct uit. Nieuwsgierig naar vandaag lukt het me toch niet om lang te blijven liggen. Aankleden en ontbijten dan maar. Het ontbijt is prima, ik pik nog een banaan mee voor onderweg en ga mijn spullen pakken. Als ik geen tent hoef in te pakken is dat zo gebeurd, dus rond acht uur sta ik klaar in de dan nog frisse berglucht. Ik besluit toch maar te gaan lopen naar Orsiere. Uiteindelijk ben ik er zo, en heb ik onderweg geen trein gezien. Misschien rijdt deze nog niet zo vroeg. In het dorp zijn ze net de startplaats van een trailrun aan het opruimen. Die kom is dus misschien nog wel tegen. Al snel klimt de route het dal uit. Niet lang daarna kom ik de lopers al tegen. Het is een grote stroom die het volledige pad in beslag nemen, dus maar even wachten. Er staat nog een pelgrim te wachten die ik vanochtend in het hotel ook al dacht te zien. Het is een Duitse vrouw van 77 die steeds een stuk doet, niet perse in de 'juiste' volgorde. We lopen even samen op, maar uiteindelijk gaat mijn slakkengang omhoog nog iets te hard. Ik heb bewondering voor haar. Ik mag hopen dat ik dat op mijn 77e nog kan.

De autoweg naar Italië die al dagen de route volgt, of andersom, is eindelijk verdwenen. Het is stil, alleen het geruis van de bergbeek die ik omhoog volg blijft over. Het gaat tot nog toe gestaag omhoog, maar is goed te doen. Brede paden en prachtige omgeving. Totdat het pad ineens ophoudt. Het is de bedoeling om de 'muur' waar ik tegen aan loop middels een enorm steil stuk omhoog te gaan, om aan de andere kant weer geleidelijk af te dalen. Ik kom boven, maar leuk is anders. Dit is niet fijn met een zware rugzak. Mijn benen voelen daarna als ontploft en het duurt een tijd voordat dat over is. Even een paar keer extra rusten en het gaat weer. De route blijft prachtig de rivier volgen door het bos. Dit is ook fijn gezien de temperatuur die ook vandaag richting de 30 graden gaat. 

Het blijft gestaag omhoog gaan. Maar had ik er niet allang  moeten zijn? Volgens het boekje moet ik bij ongeveer 15 km de afslag nemen naar Bourg St Pierre. Ik heb volgens mijn gps al bijna 19 km gelopen. Toch maar terug om te kijken of ik niks gemist heb. Terug bij de laatste richtingaanwijzer, die ook een beetje vreemd staat en waar ik omheen moet lopen om te lezen, blijk ik toch goed te gaan. Dan maar weer terug!  Rondje van de zaak :-( Uiteindelijk was ik er natuurlijk bijna toen ik besloot terug te gaan. Mijn kaart van Zwitserland werkt niet op de gps, anders had ik het snel gezien. Maar goed, ik ben blij dat ik er ben. Maar de afstand klopte weer eens niet, of ik heb stiekem toch weer ergens de toeristische variant gevolgd.

De camping ligt prachtig. Helemaal omgeven door hoge bergtoppen. Het voelt een beetje onwerkelijk om hier te zijn. Alsof je in een filmdecor rondloopt. Morgen het laatste stuk naar de Col. Ik ben benieuwd wat dat gaat brengen!